ΚΑΝΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΔΙΧΩΣ ΝΕΡΟ
ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ
*Το κείμενο αυτό μοιράστηκε σε επιτυχημένη παρέμβαση για επανασύνδεση κομμένου ρολογιού νερού στη ΔΕΥΑΠ
Ζούμε σε μια πραγματικότητα στην οποία το κόστος ζωής (από τα νοίκια, τους λογαριασμούς μέχρι και τα τρόφιμα) έχει εκτοξευτεί. Παράλληλα, η μία κυβέρνηση μετά την άλλη, προσθέτει αντιεργατικούς νόμους και πετσοκόβει κοινωνικές παροχές. Κάθε τι το δημόσιο, υποχρηματοδοτείται, απαξιώνεται και μετά βγαίνει στο σφυρί για να αποτελέσει νέο πεδίο κερδοφορίας εξανεμίζοντας τους ήδη ανεπαρκείς μισθούς μας. Πρόσφατες προσθήκες αποτελούν τα ιδιωτικά χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία, ο νόμος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η σε εξέλιξη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση των δημοσίων σχολείων και οι συζητήσεις για την ιδιωτικοποίηση ακόμα και του νερού!
Αυτή η εγκληματική πολιτική εγγυάται την κοινωνική ανισότητα και εξασφαλίζει με μαθηματική ακρίβεια ότι οι πλούσιοι θα γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Σε αυτό το «παιχνίδι των μουσικών καρεκλών», οι «καρέκλες» μόνιμα λιγοστεύουν και όλο και περισσότερα άτομα από την τάξη μας αντιμετωπιζόμαστε σαν πλεονάζων πληθυσμός. Κάθε εργατική οικογένεια δίνει το δικό της καθημερινό αγώνα να κόψει ό,τι και από όπου μπορεί, να ιεραρχήσει τα έξοδα και τους λογαριασμούς, από το νοίκι ή τη δόση, το ρεύμα και το νερό, το φαγητό και τα ρούχα ή τα παπούτσια των παιδιών μας, μήπως και βγει άλλος ένας μήνας. Αρκεί μια απόλυση, ένα πρόβλημα υγείας, ένα έκτακτο έξοδο ή μια αναποδιά και τα χρέη συσσωρεύονται.
Στην πόλη της Πάτρας, πρωτεύουσα της δυτικής Ελλάδας, της ανεργίας, των χαμηλών μισθών και της εργασίας χωρίς δικαιώματα, οι εργατικές οικογένειες που δυσκολεύονται να πληρώνουν τους λογαριασμούς του νερού πληθαίνουν διαρκώς. Παρά το κοινωνικό πρόσωπο που παρουσιάζει τόσο ο δήμος όσο και η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης-Αποχέτευσης Πάτρας (ΔΕΥΑΠ), η πραγματικότητα είναι ότι οι διακοπές νερού σε κατοικίες για χρέη συμβαίνουν κανονικότατα. Την ίδια στιγμή είναι γνωστό ότι διάφοροι επιχειρηματίες χρωστάνε τεράστια ποσά όχι μόνο στο δήμο αλλά και στη ΔΕΥΑΠ. Ωστόσο, αυτούς τους τοπικούς «ευεργέτες» που κερδοφορούν πάνω στις πλάτες των εργαζομένων τους και χρεώνουν τη ΔΕΥΑΠ που λειτουργεί με δημοτικούς φόρους, δηλαδή χρήμα από τις τσέπες μας, δεν τους ενοχλεί κανείς. Αντιθέτως, η ΔΕΥΑΠ επέλεξε να κόψει το νερό σε πολυμελή, μονογονεϊκή οικογένεια με ανήλικο παιδί στη συνοικία των Προσφυγικών, με τη μητέρα να πασχίζει να τα φέρει βόλτα δουλεύοντας ως καθαρίστρια!
Απέναντι στην απομόνωση, την ψυχική-υλική εξαθλίωση στην οποία μας υποβάλλουν καθημερινά, μπορούμε και οφείλουμε να απαντήσουμε συλλογικά. Δεν περιμένουμε από αυτούς που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση να μας σώσουν αλλά αντίθετα οργανώνουμε την αντίστασή μας με αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια. Κανένα άτομο δίχως στέγη, νερό, ρεύμα. Οι βασικές μας ανάγκες δεν είναι διαπραγματεύσιμες!
28/04/2024
Αυτοοργανωμένη Κοινότητα Ταξικής Αλληλεγγύης (AKTA)
Email: akta@riseup.net